Koşmak ister misin yamaçtan aşağı?
Uzun dikenli otların içinden…
Belki koşarken dikenlere takılır acılarımız,
Esen rüzgar bizden koparıp götürür
Oradan geçen başkasına emanet eder
Kurtuluruz onlardan.
Yorulur muydun koşarken?
Nefesin kesilir miydi?
Gökyüzüne bakıp pişman olur muydun?
Yoksa zaman dursun ister miydin?
Rakamlarla kavga etsek,
Kum saatine çakıl taşları doldursak durur mu zaman?
Önümüzden, içimizden akıp gidenler
Acımasız olmasın isterdim.
Gökteki ay bile her gün benden kaçarken
Ceplerimi dolduran taşları fırlattım güneşe.
Lakin bugün konu sensin.
Nefes nefese kalsak da içsek akan zamandan,
Yine de dönemeyiz değil mi o günlere…
blogvisal.wordpress.com 